วันจันทร์ที่ 29 สิงหาคม พ.ศ. 2554

ธรรมะพารวย


                  วันนี้จะมาแนะนำหนังสือชื่อ "ธรรมะพารวย" โดย ว.วชิรเมธี โดยหนังสือเล่มนี้เป็นการนำเสอน“สัมมาอาชีวะ”หรือ “พุทธวิธีการ" ที่ดำเนินไปโดยสอดคล้องกับ “การทำมาหาธรรม” ตามแนวทางพุทธเศรษฐศาสตร์ให้อ่านกันแบบง่ายๆ โดยไม่ต้องมีพื้นฐานความรู้ทางพุทธศาสนามาก่อน . . . อีกทั้งหนังสือเล่มนี้ยังสอดแทรกเนื้อหา หลักธรรมคำสอนต่างๆไว้ด้วย ซึ่งสามารถที่จะนำมาประยุกต์ใช้ให้เข้ากับชีวิตประจำวัน หรือ จะนำมาใช้ในการศึกษาหาความรู้ ได้อีกด้วย โดยในที่นี้จะขอยกตัวอย่าง บางบทตอนที่สามารถนำมาใช้ในการศึกษาหาความรู้ได้ ดังต่อไปนี้

เรื่อง :  "บทเรียนจากความล้มเหลว"   ซึ่งในบทนี้มีการยกตัวอย่างของ ประธานาธิบดี "เอบราแฮม ลิงคอล์น" และ พระพุทธเจ้า โดยมีเนื้อหาใจความโดยสังเขป ดังนี้

             ประธานาธิบดี "เอบราแฮม ลิงคอล์น" ตอนแรก เกิดมาในครอบครัวที่ยากจน และ บ้านก็ยังอยู่ในหุบเขา แต่ท่านมีความปราดเปรื่องในการเรียนมากกว่านักเรียนทั่วไปหลายเท่า ! และ ท่าน ไม่เคยที่จะรอโอกาสแต่เป็นผู้วิ่งเข้าหาโอกาส" ท่านฟันผ่าอุปสรรคมากมาย ทั้งการถูกลอบฆ่า ถูกฟ้องล้มละลาย ถูกเข้าใจผิด ต่างๆนาๆ แต่ท่านมีคติประจำใจ ที่มาจากปรมาจารย์ตั๊กม้อ คือ "ล้มเพื่อลุกขึ้นสู้ ไม่ใช่ล้มแล้วหลับไม่ตื่น" จากตัวอย่างนี้เราสามารถนำไปใช้ในการศึกษาได้ ถ้าเราล้มจากการศึกษาหาความรู้ ถึงจะไม่เข้าใจเนื้อหาต่างๆ แต่ถ้าเรามีความมุ่งมั่นในการศึกษาหาความรู้ในเรื่องนั้นๆ . . . แล้วใช้ประสบการณ์ที่ผ่านมาจากการ  "ล้ม" ของเรา เราก็สามารถที่จะผ่านหรือเข้าใจในเรื่องนั้นๆได้



            พระพุทธเจ้าก็ทรงเป็นนักล้มผู้ยิ่งใหญ่ เพราะทรงล้มเหลวอยู่ถึง ๖ ปี หลังจากที่ทรงลองผิดลองถูกมานานก็ประสบความสำเร็จในคืนวันเพ็ญเดือนวิสาขะก่อนพุทธศักราช ๔๕ ปี ถ้าพระองค์ทรงล้มเหลวแล้วล้มเลิกเลยก็คงไม่ได้เป็นพระพุทธเจ้า








เนื้อความโดยสรุป คือ ความล้มเหลวกับความสำเร็จเหมือนด้านหัวและด้านก้อยของเหรียญเดียวกัน เราหยิบด้านหนึ่งขึ้นมา อีกด้านหนึ่งก็ติดมาด้วยอย่างแน่นอน เราจะเลือกหยิบด้านที่เราต้องการขึ้นมาและรักษาให้ด้านนั้นอยู่กับเราได้นานแค่ไหนเท่านั้นเอง  ความล้มเหลวจึงเป็นส่วนผสมของ   ชิวิตที่ขาดไม่ได้  คนที่ไม่เคยล้มเหลวก็คือคนที่ไม่เคยทำอะไรเลย . . .



ก้าวหน้าเพราะกล้าก้าว

จงเข้มแข็งแม้ว่าแรงจะอ่อนกล้า
จงเชิดหน้าสู้ไปไม่ท้อถอย
อุปสรรคหนักหนามาเป็นร้อย
ตั้งตาคอยรับมือให้ฤาชา



ยิ่งศัตรูเข้มแข็งยิ่งแกร่งกร้าว
ยิ่งปวดร้าวยิ่งรู้รสบทปัญหา
ยิ่งแปลกใหม่ยิ่งได้ใช้วิชา
ยิ่งพบพายิ่งเพริศพรายใช้ชีวิต



ปัญหามีไว้แก้ใช่แค่แบก
ทุกข์ไว้แยกวิเคราะห์ใช่เกาะติด
ธรรมไว้ทำใช่ไว้ขู่มวลหมู่มิตร
เขาไว้ขวิดใช่เพื่อแกล้งแผลงศักดา



ตั้งสติกำกับก้าวที่เราย่าง
ทุกเส้นทางมีหนามไหนให้ศึกษา
ตั้งใจเดินย่อมเจริญเพลินพิชชา
ก้าวที่กล้าจะก่อก้าวอันยาวไกล

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น